Rodzice wychowują swoje dziecko tak, aby spełniało ich oczekiwania i było posłuszne. W szkole nauczyciela cały czas nas poprawiają, zamiast powiedzieć nam, że coś jest źle i abyśmy to znaleźli. Każdy oczekuje od nas, że przystosujemy się do niego i będziemy spełniać jego oczekiwania. Przez to przestajemy być sobą. Zakładamy maskę, która czyni nas zupełnie innym człowiekiem.
Z książki możemy dowiedzieć się, że dzieciństwo jest bardzo ważnym etapem naszego życia. Zdobywamy nawyki, naśladujemy osoby i z czasem stajemy się do nich podobni. Wszystko, czego uczymy się w domu wpływa na nasze dorosłe życie. Jako idealny przykład możemy podać kobietę. Jeśli jej ojciec pije i bije ją jest to dla niej normą i jej partner będzie tak samo ją traktował. Jeśli była bita sama będzie biła swoje dzieci, ponieważ sama tak miała i dla niej nie jest to czymś niezwykłym.
Dzisiejsi ludzie mają tendencję do narzekania. Nasz naród słynie z tego, że narzekamy praktycznie na wszystko. Ludzie narzekają na pracę, ciało, związek. Autor stara się przekazać nam, abyśmy zaakceptowali i pokochali swoje ciało. Abyśmy mieli taką pracę, którą lubimy i jesteśmy w niej dobrzy. Abyśmy porozmawiali szczerze z naszym partnerem, aby wyjaśnić sobie sprawy, które nas denerwują. Muszę przyznać, że pan Betz często wspominał, aby zaakceptować siebie i swoje ciało.
Bądź oryginałem, a nie kopią innych.
Często słyszymy od rodziców, że my nie jesteśmy najważniejsi. Na początku inni, na końcu my. Przez to, co mówią nam rodzice i nauczyciele zaczynamy siebie zaniedbywać. Autor kilkakrotnie napisał, żebyśmy skupiali się na sobie. Jeśli skupimy się na sobie, poznamy siebie będziemy mogli stać się szczęśliwi w naszym życiu, co jest bardzo ważne. Wytłumaczył także, że czasem szczypta egoizmu nam się przyda. Jednak od razu zajął się pojęciem egoizmu.
Trzeba zaznaczyć, że publikacja nie jest poradnikiem. Autor zachęca nas swoimi spostrzeżeniami do przemyśleń, jednak sam nie pisze co musimy zrobić, aby stać się szczęśliwymi. Cała publikacja składa się z trzech części. W pierwszej autor zapoznaje nas z zachowaniem „normalnych” ludzi. Robimy to, ponieważ inni robią to samo, więc uważamy, że to jest normalne. W drugiej części autor stara się przemówić nam do rozsądku. Chce, abyśmy otworzyli się na jego sugestie i sami chcieli, aby nasze życie się zmieniło. W trzeciej i ostatniej części autor opublikował wskazówki dotyczące naszego nowego życia.
Publikacja napisana jest prostym i zrozumiałym dla każdego językiem. Czcionka ułatwia nam czytanie a kiedy się wciągniemy to czas na czytaniu spędzimy przyjemnie i pożytecznie. Podczas czytania można zaobserwować, że to, co opisuje autor naprawdę przypomina nasze życie. Żyjemy pełni stereotypów, rutyny i nudy. Podczas czytania doszłam o wniosku, że życie nie jest takie, jakie chcielibyśmy mieć. Czasami miałam momenty, gdy odkładałam książkę, aby przemyśleć tekst, który przeczytałam. Gdy odkładałam książkę patrzyłam na okładkę i brałam książkę z powrotem, ponieważ okładka prosta jednak zachęca do czytania.
Nie jestem pewna, czy książka może pomóc. Niektórym zapewne pomoże, inni szybko ją odłożą lub przeczytają i nic z niej nie wyniosą. Autor stara się wpłynąć na nas i sprawić, abyśmy wzięli się za siebie. Jednak nie uda nam się to, jeśli będziemy przejmować się opinią społeczeństwa. Trzeba zająć się sobą. Ogólnie propozycję oceniam pozytywnie. Myślę, że jeśli naprawdę chcecie zmieni coś w swoim życiu ta propozycja może Wam pomóc.
Moja ocena: 6/10