Idę z nimi

Will Burrows ma czternaście lat, jego hobby to archeologia. Ojciec Willa jest kustoszem małego podmiejskiego muzeum i z całych sił wspiera swojego syna i podziela jego zainteresowania. Podlondyńska miejscowość, w której mieszkają położona jest w ciekawym miejscu, a wykonywane przez ojca i syna wykopy czasem prowadzą do zadziwiających zapomnianych miejsc. Will wtajemnicza w swoje sekretne hobby jedynego szkolnego kolegę Chestera i wspólnie z nim prowadzi kolejne badania.

Chłopcy dostrzegają, że w mieście pojawiają się dziwnie ubrani ludzie, którzy zaczynają ich prześladować. Tajemnicza atmosfera ma coś wspólnego z tunelami, które chłopcy kopią pod miastem, ponieważ ktoś zasypuje im dużą część wykopanego już podziemnego korytarza. Mniej więcej w tym samym czasie znika ojciec Willa. Jak się później okazuje pan Burrows podąża wydrążonymi przez siebie w tajemnicy przed synem korytarzami. Zaniepokojeni jego zniknięciem chłopcy wyruszają na podziemną wyprawę w poszukiwaniu ojca Willa. To, co miało być przygodą, wkrótce przeradza się w walkę o przetrwanie, kiedy okazuje się, że pod miastem istnieje inne miasto.

Mrożące krew w żyłach przygody w podziemiu pochłonęły mnie na wiele godzin. Historia o przyjaźni, niesamowitych przygodach w zadziwiającym i groźnym podziemnym świecie absorbuje czytelnika w każdym wieku. Pozostaję pełna podziwu dla wyobraźni obu autorów oraz dla ich umiejętności konstruowania powieści pełnej napięcia i zagadek, a jednocześnie o najbardziej podstawowych uczuciach i postawach - przyjaźni, lojalności, wytrwałości, ciekawości świata. Chwilę odsapnę i wkrótce zabieram się za czytanie drugiej części pt: "Głębiej".