Powieść przesycona emocjami

Wierzcie albo nie ale musiałam odczekać chwilę zanim po lekturze zamknęłam książkę. Już dawno nie czytałam czegoś co zostawiłoby po sobie taki ślad. "Niepamięć" to książka na wskroś przesączona uczuciami. Miłość, przyjaźń, tęsknota, która boli.
Ciężko mi recenzować coś co jest tak doskonałe w swojej formie.
Spodziewałam się lekkiej książki w konwencji romansu. N o wiecie on ją kocha, życie ich rozdzieliło ale na końcu znowu są razem. To co dostałam tak bardzo różniło się od moich oczekiwań względem książki, że po raz kolejny pukałam się w głowę pytając samą siebie - Czy ty naprawdę wiesz co czytasz?
Tak, książka zaskoczyła mnie.Poruszyła najgłębsze struny uczuć. Wierzcie albo i nie, ale ja nie czytałam tej powieści - ja żyłam życiem jej bohaterów. Rozpaczałam razem z Michałem i razem z nim staczałam się po równi pochyłej po to by w końcu wrócić do żywych i wraz z Katarzyną udać się na poszukiwanie własnej tożsamości.
Chyba jeszcze nie zetknęłam się z książką tak romantyczną i tragiczną zarazem. Tak piękną i smutną. Autorka ze zręcznością wirtuoza połączyła to, co w życiu najpiękniejsze z najbardziej przygnębiającymi uczuciami.
To zdumiewające jak zwykłe przypadki potrafią wpłynąć na nasze życie czyniąc je piekłem na ziemi. Jak człowiecza duma potrafi prowadzić do zagłady i ile można osiągnąć dzięki najpiękniejszemu z uczuć. Wszystko to , a nawet zdecydowanie więcej znajdziecie w opowieści mówiącej o ludziach szukających swojego miejsca na ziemi. Opowieści o ludziach okaleczonych przez życie, ale i takich, którym życie z nawiązką wynagrodziło cierpienie i ból.
Podsumowując "Niepamięć" to książka o życiu. Życiu, które nie rozpieszcza, potrafi dokopać , ale i wynagrodzić cierpienia. Jest to powieść, która porusza najczulsze struny i daje nam sporo do myślenia.
Polecam wszystkim - ku przestrodze lub po to by podsycić nadzieję.