Zmęczony szczegółem

"Ginący królik krzyczy wśród zielonych łąk. Góry zaciskają potężne dłonie, pełne ukrytego ognia. W morzu żyją rekiny, w oczach ludzi nienawiść."

Druga część cyklu Ziemiomorze zatytułowana: "Grobowce Atuanu", mimo licznych walorów literackich, nie przekonała mnie. Z każdą przewracaną stroną nudziłem się coraz bardziej.

Do najważniejszych atutów powieści należą:
- duża klarowność, obrazy właściwie same pojawiają się przed oczami czytelnika.
- głębia literacka, wiele fragmentów posiada sens ukryty na pierwszy rzut oka.
- postacie jednoznacznie przekonały do literackiej kreacji, ale nie wywołały u mnie większych emocji.
- swoboda w operowaniu słowem.
- dbałość o szczegóły tu wszystko zapięte jest na ostatni guzik.

Wad też się trochę znalazło:
- anemiczne prowadzenie pióra sprawiało że zniecierpliwiony ziewałem.
- nieco oschły język, skoncentrowany na mrocznej stronie natury ludzkiej także odpychał.

Reasumując, ta klasyczna pozycja literatury fantasy, dawniej ciesząca się wielką popularnością męczyła mnie. Stąd dwustu stronicowej powieści stawiam 6/10.