Dziewczyna o mocnym głosie

Wcale to nie jest takie proste zamieszkać w miejscu, gdzie istnieje niepewność, czy przetrwa się w spokoju, pełnym poczucia bezpieczeństwa o każdy nowy dzień. Czy tak właśnie jest, a może dzieje się wyłącznie w wyobraźni dorastającej dziewczyny, która widzi świat nieco inaczej niż inni, czy przedstawione jej losy okażą, się bolesne w przeżycia emocjonalne należy się, o tym przekonać czytając, książkę autorstwa debiutującej pisarki Abi Daré pt. '' Dziewczyna o mocnym głosie''?

Jako czytelniczka jestem świadkiem tego, co się dzieje w życiu czternastoletniej występującej głównej bohaterki o imieniu Adunni, co czuje, myśli o tym, co ją czeka, kiedy nastąpią w nim nieoczekiwane zmiany mogące stworzyć inny nieznany do tej pory świat.

Czy Adunni jest dotychczas szczęśliwa, czy może liczyć na wsparcie ze strony taty, braci, przyjaciółki?, Kto będzie nad nią czuwał jako tajemniczy anioł stróż?, Którego z rodziców kochała najbardziej i za co?, Co daje jej najwięcej radości?, Czy ma marzenia?, W jakim stopniu zmiana jej dotychczasowego życia wpłynie na nią psychicznie i fizycznie?, Co będzie jej najlepszym atutem?

Pytania te nasuwają się po rozeznaniu się z przeczytaniem trzech początkowych rozdziałów oraz wynikających z opisu treści książki problemu, z którym nie każdy wie, jak sobie z nim poradzić znając go na co dzień i szukać właściwych rozwiązań, o ile się chce wytrwać bez niego i czuje się potrzebę na odważną walkę jego natychmiastowej likwidacji.

Szczególnie problem ten dotyczy występującej biedy wśród rodzin nigeryjskich i związanej u nich trudnej sytuacji finansowej, wykształcenia dzieci, które czują potrzebę edukacji, a nie życia w świecie ciszy, gdzie nie ma warunków na zabawę i godne warunki, gdzie nie trzeba znosić niewłaściwego zachowania, traktowania niegodnego przez rodzica dzieci, z czystego lennictwa kazania im poznawania wcześniejszego smaku pracy i wykarmienia całej rodziny i zapewnienia jej bytu, jako że mają utrzymywać rodzica, a ten nie wykazuje zainteresowania dziećmi.

Jest to smutny na pierwszy rzut oka obraz rodziny, w którym zapadają szybkie decyzje o dalszym losie dzieci bez ich udziału i nic nie mogą zrobić, jedynie w myślach wyrazić emocje najczęściej są one negatywne. Nie dziwię się im.

Czytanie historii Adunni sprawi, że poczujemy się silniejsi, będziemy zwracać większą uwagę na wartość marzeń, za którymi podążamy, ale nie zapominajmy o tym, że jest to niełatwa droga do przejścia. Potrzebna jest i konieczna odwaga połączona z motywacją. Czy uda się Adunni zwyciężyć ją, czy wytrwa, do samego końca w swoich postanowieniach o tym należy, przekonać czytając tę książkę?