Pokrzepiony piosenką

"Piosenka jest dobra na wszystko:
piosenka na drogę za śliską -
piosenka na stopę za niską -
piosenka podniesie ci ją!
Piosenka to sposób z refrenkiem
na inną nieładną piosenkę -..."

Rzeczywiście piosenki Jeremiego Przybory są wspaniałe, podnoszą na duchu a ich poetyczne wysublimowanie gra na strunach naszej jaźni, wsączając pozytywną energię.
Tematyka poruszana przez Pana Jeremiego współtwórcę "Kabaretu starszych panów" jest bardzo szeroka. Nie sposób po kolei ich wymienić ale najczęściej autor pisze o miłości, o relacjach międzyludzkich, przemijaniu. Z gracją wplata do utworów przepiękne, ekspresyjne opisy natury.

Pieśni diametralnie różnią się klimatem, mamy wspaniałe liryczne cuda, przepełnione tęsknotą, nostalgią, subtelnością. Lecz więcej znajdziemy utworów w których buzuje rubaszny humor, a czasem pełnych akcji drak.

Tekściarz używając form prostych niezwykle celnie opisuje wspomniane już stosunki międzyludzkie oraz świat.
Czytając nie sposób nie nucić sobie pod nosem, gdyż tak melodyjne i rytmiczne są te teksty.
Niektóre z nich oczywiście znam bo kto nie słyszał: "Addio, Pomidory" czy "Wesołe jest życie staruszka"

Teksty Jeremiego Przybory sprawiły że szara, PRL-owska codzienność nagle bladła, a ludzie wpatrzeni w odbiorniki skąd sączyło się piękno poezji, choć na chwilę stawali się szczęśliwsi.

Zdecydowanie polecam, prawie sześciuset-stronicowej pozycji stawiam 9/10.