Dziewiątą odsłonę prawniczych tarapatów sławnej już pary obrońców, czytało mi się z wielkim trudem. Autor jak widać zatracił się w swym Chyłkostwie, pisząc bez empatii wobec kreowanych postaci, jakby na zimno. Przedstawiona historia wydaje się być wyssana z palca. A Chyłka miast współpracować z Kordianem, bezczelnie okłamuje go, wciągając w to pogrążoną w smutku siostrę. Wulgarna prawniczka choruje na chłoniaka, nie przyznając się przed wyżej wymienionym partnerem chce go chronić, więcej robi wszystko by ze sobą zerwali. Jest to zachowanie aspołeczne, właściwie chore.
Kreacja postaci wydaje się być dość logiczna, jednak przez bijący od nich chłód nie przejąłem się ich losem.
Dialogi pełne zgryźliwości i złośliwości odstręczały od lektury, pojawiały się w też kąśliwe inteligentne riposty ale i one mnie nie przekonały.
Spod pióra Pana Mroza znów wyszła niestrawna quasi-powieść, której lektury odradzam, stawiając słabe 5/10.
Opis:
Idealna rodzina. Szczęśliwe małżeństwo, kochająca żona i oddany mąż, dla którego dwójka dzieci jest całym światem. Wydawało się, że nic nie zakłóci idylli, którą cieszyli się Skalscy. Do czasu. Pewnej nocy sąsiedzi słyszą krzyki dochodzące z domu, a kiedy policjanci zjawiają się na miejscu, odnajdują bestialsko zamordowanych matkę z dziećmi. Jedyny trop wiedzie do głowy rodziny, mimo że mężc...
Ocena czytelników: 4.5 (głosów: 6)
Autor recenzji ocenił książkę na: 3.0