Upiór ujawnia swą twarz

Pierwsza część cyklu z Igorem Brudnym powala mrocznym klimatem, szybko rozwijające się śledztwo trzyma w napięciu a różnorodność scen wabi.
Zwięzły, bardzo klarowny język i wartka akcja sprawiają że nie sposób nie oderwać się od rzeczywistości. By przenieść do Zielonej Góry gdzie toczy się fabuła.

Autor opisuje bestialstwo w jego najpotworniejszej formie, zło upiora bez twarzy, nawiedzającego swe ofiary w najgorszych koszmarach. Brutalność scen jednakże nie sprawiła że zaniechałem lektury, ten thriller ma niewiele wspólnego z horrorami.

Postacie są nienagannie ociosane z małej ilości słów, w połączeniu z ich autentyzmem to niewątpliwy atut. Dialogi są kolejnym, zdecydowanie uwypuklają naturę postaci. Na serio drżałem o Igora Brudnego, był w samym centrum tej nietuzinkowej afery.
"Piętno" to nieprzeciętnie oryginalny thriller, szczególnie jeśli chodzi o zbrodnię i wszystkie tajemnice z nią związane.

Łatwo zauważyć bezkompromisowy antyklerykalizm twórcy, osoba duchowna uosabia najczęściej pedofila, lub wywyższającego się złodzieja. Zdecydowanie jestem przeciwny osądzaniu kogokolwiek przez pryzmat zawodu, narodowości, czy przekonań.
Sporym niedociągnięciem autora jest rozumienie schizofrenii jako rozczepienie jaźni, czyli osobowości. Występuje też taka odmiana objawów ale sporadycznie.

Reasumując polecam tę książkę, stawiając 7/10.