PS I życzę Ci dużo miłości

To miłe, że poprzez opowiadania zamieszczone w tymże zbiorze można poznać polskie autorki, których nie miało okazji się dotychczas poznać.

Od samego początku spodobała mi się pierwsza opowieść autorstwa Pani Magdaleny Witkiewicz, która wciąga do jej poznania. Każdy z nas marzy o poznaniu miłości przed ukończeniem magicznej liczby trzydzieści, a jednak można ją odkryć w każdym wieku.
To opowiadanie miało, moim zdaniem swoje przesłanie udowadniając nam, że na każdym kroku zawsze znajdziemy rozwiązanie na sprawy, w których realnie nie ma szans, by się spełniły marzenia bohaterki mogące sprawić jej radość i zadowolenie.

Podczas czytania tego wyjątkowego moim zdaniem opowiadania, które spowoduje to, że można się wzruszy. Pozwala ono na to, aby poruszyć nawet osobistą głębię wydobytą z lat mojego wczesnego dzieciństwa w momencie, kiedy istniała ogromna i silna więź występująca pomiędzy mną a moją ukochaną śp. Babcią trwająca do dzisiaj pomimo tego, że jej już nie ma.

Cieszę się, że mogłam zapoznać się z tym szczególnie mi bliskim osobiście pierwszym opowiadaniem, ponieważ jest ono na swój sposób zabawne, ale uczy tego, jak ważne są relacje występujące pomiędzy ludźmi na co dzień w codziennym życiu, że warto szanować ludzi, doceniać ich.

Jeśli chodzi, o te pozostałe 7 opowiadań to naprawdę przyznam, że są tak przedstawione, że nie jest się w sposób od nich tak łatwo oderwać, a to ze względu na zawartą w nich treść.

Mocnym atutem tego zbioru opowiadań jest to, że każda z ich autorek zawarła wiele tajemnic, które potrafią dużo namieszać w życiu swoich bohaterów.

Uważam, że po dokładnym zapoznaniu się z tymże zbiorem opowiadań wyciągniemy odpowiednie wnioski dotyczące naszych dotychczasowych zachowań oraz, które nie zawsze wszystkim się podobają.

Warto przeczytać ten zbiór opowiadań.