Walka o miłość i wiarę

Niesamowita okładka. Z pewnością bez tego nie można zaczął opisywania uczuć, które towarzyszyły mi przy tej książce. Nie jest to naturalnie jedyna rzecz, która w utworze zachwyciła i zadziwiła mnie. Jej autorka, Alexandra Adornetto, ma zaledwie osiemnaście lat, a "Blask" jest jej kolejną już książką. Lektura to była genialna. Kiedy już zaczęłam ją czytać miałam problem z oderwaniem się.

Do małego miasteczka Venus Cove przybywają trzej wysłannicy niebios: wojownik- Gabriel, uzdrowicielka - Ivy, oraz najmłodsza - Beth, która nie ma jeszcze swojej "specjalizacji". Aniołowie mają za misję naprawienie szkód wyrządzonych przez siły ciemności. Wszystko idzie dobrze, Beth zaczyna się przystosowywać, poznaje Molly, zwariowaną nastolatkę, z którą od razu się zaprzyjaźnia, a także Xaviera, na którego widok, czuje się dziwnie szczęśliwa...

Tak jak już wspomniałam na początku, książka jest genialna ! Styl Adornetto mnie zachwycił od pierwszej strony. Pomimo tak młodego wieku wyrobiła w sobie "to coś" czego niektórym pisarzom brak nawet po wieloletniej pracy. Dla niektórych książka być może wyda się zbyt słodka, miłość, która trwa mimo wszystko, przyjaźń i tym podobne sprawy, jednak pozory mylą. Nie jest to tkliwa powieść miłosna, a opowieść o prawdziwej wierze, walce o miłość, nadziei, a także krzywdach, wyrządzonych przez zło. Jedna z wielu rzeczy, która od razu przykuwa uwagę czytelnika to z pewnością opisy. Czytając je czułam się uczestnikiem wydarzeń. Bez problemu wyobraziłam sobie wszystkich bohaterów (zwłaszcza Xaviera). Akcja gna niesamowicie szybko, z każdą stronę dzieje się coś nowego, poznajemy nowe postaci, nowe nieprzewidywalne zdarzenia.

Kolejna z rzeczy, o których trzeba tu wspomnieć to sama tematyka. Od pewnego czasu rozkochuję się w książkach o aniołach (szczególnie tych upadłych, ale i zwykłymi nie gardzę), a ta była kolejnym miłym zaskoczeniem. Z początku myślałam, że nieustannie będą mówiły o tym, jaki to Bóg jest wspaniały, miłosierny oraz że będą żyć jak mnisi, a było zupełnie, ale to zupełnie inaczej. Nieroztropność Beth i jej "wypad do Molly" o tym z całą pewnością przyświadczają. Gabriel i Ivy, jej rodzeństwo mieli w sobie mniej człowieczeństwa od niej, jednak potrafili jej pomóc w każdej sytuacji i nie odwrócili się od niej mimo tak wielu złych rzeczy, jakie popełniła. Zawsze w nią wierzyli i ją wspierali. To było w nich cudowne.

Osobą, dzięki której ta książka wydała się niesamowita jest z pewnością Xavier Woods, ukochany Beth. Zwykły śmiertelnik, mający w sobie tyle uczuć i zrozumienia co anioł. Wiele razy mu współczułam, śmiałam się z jego tekstów, płakałam, kiedy on płakał. Tak, na pewno to osoba, dzięki której ta książka nabrała charakteru. Należy tu jednak wspomnieć o Jacku Thornie, który jest kompletnym przeciwieństwem Xaviera. Zdradzę, że sporo namiesza w związku Beth i Woods'a, i mimo iż jest tym złym, potrafi sobie zaskarbić sympatie i współczucie.

Książkę polecam z całego serca. Zachwyca, uzależnia, rozkochuje. Należy po nią sięgnąć, gdyż jest wspaniała. Przedstawia nam perspektywę nieba, do którego zapewne większość z nas chciałaby się udać. Nie nudzi, sprawia, że uśmiech sam wylewa się po twarzy. Dlaczego jeszcze warto ją przeczytać? Choćby dla ślicznej oprawy graficznej! Przy "Blasku" towarzyszyły mi niemal wszystkie emocje, od śmiechu po płacz.