powolny, ale mroczny klimat

Zawsze wiedziałam, że męskie więzi nawiązują się inaczej niż te między kobietami. Z zewnątrz pozbawione emocji i potrzeby rozmowy. Pozornie.

Maciej - niespełniony w pracy ojciec dwóch dziewczynek, kocha żonę ponad życie, choć ostatnio zaczęli coraz bardziej się od siebie oddalać.
Wojnar - znany aktor, który coraz bardziej pragnie ucieczki, spokoju i stabilizacji.
Dwóch obcych sobie mężczyzn połączyła śmierć Janiny, kobiety, którą pokochali i która stała się ich muzą. Którego z nich kochala Janina? Czyje dziecko nosiła w chwili wypadku? Czy celowo skręciła pod ciężarówkę?

Książka od pierwszej karty ma tajemniczy i powolny klimat i nie przyspiesza nawet na moment. Gdy fabuła mnie wciągnęła - przestało mi to przeszkadzać, bo ciekawa byłam kolejnych zdarzeń i powoli rozwikływanych tajemnic. Po raz pierwszy sięgnęłam po twórczość Chmielarza, zafascynowana tak naprawdę piękną w swojej prostocie okładką, ale już wiem, że tych spotkań będzie więcej, bo pisze niezwykle relaksująco, a jednocześnie zmusza do myślenia. Piękne metafory warte są zapamiętania, a jednocześnie nie mają bardzo górnolotnego brzmienia. Dla mnie płynie stąd też morał, że małżeństwo jest ciągłą, obustronną pracą, która wymaga miłości, wierności i uczciwości. Także po śmierci.