Radziecka zaraza.

Na "Czerwoną gorączkę" składa się 11 opowiadań. Jak to u Pilipiuka często bywa, prezentujących bardzo różny poziom literacki.
Początkowe trzy trzymają w napięciu, ale są bardzo brutalne. W kolejnych brutalności jest znacznie mniej, ale za to są nudnawe. Ich akcja jest rozwleczona, musiałem przebrnąć przez mnóstwo nieistotnych szczegółów.
W tych opowiadaniach szczególnie widać, jak bardzo autor zanurzony jest w przeszłości, oddycha tym czego już nie ma.
Temat przewodni zbioru to komunizm, który jakżeby inaczej jest ostro krytykowany. Nie dziwię się socjalizm bardzo Polsce zaszkodził.
W niektórych opowiadaniach występują duchy z przeszłości, potrafiące realnie wpływać na teraźniejszość, przykładem może być pociąg widmo, z portretem Piłsudskiego z przodu i trumną w ostatnim wagonie.

Andrzej Pilipiuk nie jest pisarzem zbyt wyrafinowanym, może nie ma się co dziwić zajmuje się literaturą popularną, do której należy fantasy. Jednak nie umiał napisać w tym zbiorze czegoś interesującego. Nie tylko uczącego ale jednocześnie zapewniającego ambitną rozrywkę.

Nie polecam.