Filip i hydra

"Po prostu chciałbym go opluć. Chciałbym go zabić, chociaż wiem, że nie mogę. Chciałbym mu powiedzieć, że wygrałem."
~
"Filip i hydra" Patryka Fijałkowskiego to książka, którą niestety bardzo mało widuję w internecie. Być może tytuł może was mylić. Przecież wygląda jak w książce dla dzieci. Nic bardziej mylnego.
Historia opowiada o Filipie. Teraz już dorosłym mężczyźnie, który w swoim dzieciństwie doświadczył przemocy domowej ze strony ojca. Teraz mija 10 lat od momentu, gdy widział go po raz ostatni. Właśnie po dekadzie Filip otrzymuje wiadomość od ojca z pytaniem o ponowne spotkanie. Równocześnie od tego czasu za chłopakiem wędruje hydra, która tylko czeka na moment, aby znów go zaatakować.
Powieść prowadzona jest z dwóch perspektyw: Filipa-dziecka i Filipa-dorosłego. Tytułowa hydra natomiast to jak dla mnie metaforyczne odzwierciedlenie demonów przeszłości, które ciągną się za nim latami. Trzeba przyznać że jest to ciężka książka. Z początku wydawała mi się czymś prostym i lekkim, nawet mimo opisu, jednak wyszło zupełnie inaczej. Tematyka poruszana w tej książce jest bardzo poruszająca. Przemoc domowa nie jest łatwym wątkiem i autor zdecydowanie o to zadbał, aby nikt przypadkiem nie poczuł się zbyt miło, czytając takie sceny. Podsumowując, książka według mnie ma niezasłużenie bardzo mały rozgłos, a na tak ważny temat i naprawdę ogromne wartości jakie ze sobą niesie powinna być o wiele bardziej rozpoznawalna. Mimo, że nie jest to łatwa lektura, to zachęcam każdego, aby się z nią zapoznał, ponieważ warto poznać co może się dziać w głowie osoby będącej świadkiem lub ofiarą przemocy domowej.