Małżeństwo w średnim wieku popada w rutynę. On jest prawnikiem, który niemalże ciągle jest w pracy. Jak nie w biurze to w domu zamknięty w gabinecie. Ona kiedyś była nauczycielką jednak swoją pracę poświęciła dla wychowania dzieci. Teraz, gdy dzieci są dorosłe i wyprowadziły się z domu, zajmuje się domem.
Pewnego dnia Wilson robi coś, co powoduje, iż ich małżeństwo wisi na włosku. To, że zapomina o 29 rocznicy ślubu, sprawia ogromy ból żonie. Wtedy on zauważa, że z dnia na dzień odsuwają się od siebie. Nie potrafią już ze sobą rozmawiać, brak im tematów do rozmów.
Wilson nie wie jak to naprawić. Prosi o radę ojca Jane . Noah to wzór do naśladowania w dziedzinie okazywania miłości kobiecie.
Wilson każdego dnia stara się przybliżyć do żony. Jednak nie zawsze mu się to udaje. Postanawia zrobić niespodziankę z okazji 30 rocznicy ślubu. W tajemnicy przed żoną zamawia kilka prezentów, które przychodzą na adres pracy.
Pewnego ranka odwiedza ich córka i oznajmia, iż chciałaby wziąć ślub za dwa tygodnie, czyli w 30 rocznice ślubu rodziców.
Czy to pokrzyżuje plany Wilsona?
Czy Wilson z żoną odnajdą wspólna drogę?
I czy da się zorganizować ślub i wesele w przeciągu dwóch tygodni?
Piękna historia o miłości. Niby brzmi to tak banalnie a jednak tak nie jest. Małżeństwo dwóch osób w średnim wieku, wydawać by się mogło, że po tylu latach małżeństwa znają siebie na wylot. A jednak on nie wie jak sprawić by ona znów go pokochała.
Historia można powiedzieć, że jest drugą częścią książki „Pamiętnik”. Przedstawia losy córki Allie i Noah oraz ich zięcia.
Książka bardzo piękna, jednak trochę ciężej mi się ją czytało niż inne historie tego autora. Jednak w połowie książki szło już zdecydowanie lepiej.
Uwielbiam książki Nicholasa Sparksa i musiałam ją przeczytać, może nie jest tak rewelacyjna jak wspomniany wcześniej „Pamiętnik”, jednak ma coś w sobie.
Wilson Lewis, wzięty, dobrze prosperujący prawnik, ma siebie za przykładnego męża i ojca. Nie może zrozumieć, dlaczego stosunki z dziećmi układają mu sie coraz gorzej - aż do chwili, gdy zapomina o dwudziestej dziewiątej rocznicy ślubu. Postanawia zmienić się, biorąc przykład ze swojego teścia, który przez pięćdziesiąt lat żył w szczęśliwym związku. Trzydziesta rocznica ślubu będzie więc wyjątkowa...