Laura i jej córka Tilly w mgnieniu oka straciły wszystko. Kobieta straciła męża, córka ojca, a towarzystwo ubezpieczeniowe nie chciało wypłacić ubezpieczenia. W poszukiwaniu nowego życia trafiają na farmę, gdzie pozornie wszystko zdaje się idealne. Z czasem jednak okazuje się, że trafiły do miejsca, które jest gorsze od piekła.
„Są blizny, które stale ze sobą nosimy, Tilly. “
Akcja i fabuła Rodziny toczy się w zróżnicowanym tempie. Momentami wszystko płynie powoli, a za moment gwałtownie przyspiesza. Występuje również spora ilość nieoczekiwanych zwrotów akcji. Jest też spora ilość wątków, jednak nie płaczą się między sobą. Treść przedstawiona jest z dwóch perspektyw matki i córki oraz czasem jednego z innych bohaterów. Styl i język. Jeśli chodzi o tę kwestię to autorka trochę poskąpiła bogactwu opisów. Są dość krótkie, zwięzłe, lecz treściwe. Odrobinę też brakuje większej ilości opisów emocji głównych bohaterek.
Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona Rodziną, zwłaszcza jej zakończeniem. Fabuła książki wydała mi się dość prosta, wręcz banalna, jednak w miarę rozwoju akcji okazało się inaczej. Zakończenie totalnie mnie rozwaliło. Całą książkę pochłonęłam z zapartym tchem w ciągu praktycznie kilku godzin. Jestem również zachwycona pomysłem na tę książkę, autorka wykorzystuje cały jego potencjał jednocześnie zostawiała mnie ze sporym niedosytem.
Rodzinę oceniam na mocną dziesiątkę i jak najbardziej wam polecam.
Louise Jensen, mistrzyni thrillerów psychologicznych, zabiera czytelników w mroczną podróż do zamkniętej społeczności, w której nic nie jest takie, jak się wydaje. Czy nowe więzy w ramach wspólnoty okażą się silniejsze niż więzy krwi? Po tragicznej śmierci męża cały świat Laury legł w gruzach. I to dosłownie. Rodzina Gavana nie chce jej znać. Długi rosną w oszałamiającym tempie. Firma ubezpieczeni...
Ocena czytelników: - (głosów: 0)