To samo życie, te same błędy.

Powieść "Jak zawsze" niestety niemiłosiernie mnie wynudziła. Jest wprawdzie przyzwoicie sklecona, ze zdań całkiem składnych a nawet ładnych i mądrych. Tak dużo w niej życiowej mądrości. Niestety tu tak niby coś się dzieje, a jakby nie działo się nic, autor nie stworzył napięcia, no może ale marne. Nie potrafił tym samym wciągnąć mnie w swoją dziwną historię.

Starsze, raczej udane małżeństwo, przeżywa pięćdziesiątą rocznicę pierwszej niesamowitej wspólnej nocy. Ludwik i Grażyna wspominają sobie wszystko to co razem przeżyli, co by chcieli zmienić i zastanawiają się co dało im szczęście. Nagle budzą się jeszcze raz młodzi, oboje po trzydziestce, w latach sześćdziesiątych XX-tego wieku. Czy będą umieć wykorzystać drugą młodość? Jakimi torami potoczy się ich życie? Czy niezaplanowana podróż w czasie przyniesie więcej strat czy zysków?
Opisy oprócz dokładności, nie wyróżniają się niczym szczególnym. Są zgrabne, dialogi trochę mniej. Powieść która według opisu na tylnej okładce ma być komedią, śmieszy ale marnie swymi sucharami.
Niestety to nie jest już ten sam Zygmunt Miłoszewski jakiego znam z trylogii o Szackim.
Ale być może jeszcze kiedyś skuszę się, na książkę tego autora.