Przygotujcie się na wiwisekcję.

"Bracia Karamazow" to dzieło niewątpliwie opasłe i ciężkie. Nie tylko za sprawą swej objętości.
W tysiącach wydań i setkach przekładów jakich dokonano, w ponad sto lat od pierwszego wydania, ilość stron na jakich się rozciąga, zaczyna się od ponad 600 a kończy na 2964.

Ta wielka powieść jest trudna w odbiorze. Fiodor Dostojewski często cytuje Biblię a także pisarzy i poetów. Aby choć po części móc zrozumieć utwór, trzeba poznać realia tamtych czasów. Dylematy przed jakimi stali Rosjanie u schyłku XIX-tego wieku.
Do tego należy wczuć się osobowość opisywanych postaci, w ich problemy. Autor jak na XIX wiek jest niesamowitym psychologiem. Wśród pisarzy chyba najlepszym. Swoim bohaterom robi niezłą wiwisekcję.
Jego postacie są bardzo spójnie opisane, bez problemu mogłyby wyjść z książki i jako żywe wzbudzać ogólne zainteresowanie.

Powieść mimo długich opisów, niebywale rozbudowanych zdań i akapitów które nieraz ciągną się nawet przez cztery strony bardzo wciąga.
Autor koncentruje swoją uwagę na ciemnej stronie ludzkiej psychiki. Opisuje podłość jakiej dopuszczają się główne postacie, na słabszych od siebie. Mamy więc pijaństwo, błazenadę, oszustwa, potwarze, rozwiązłość, zachłanność. Wiele różnych grzechów.
Tematami które są osią powieści jest wiara, a także rodzina.
W powieści jest mnóstwo trudnych słów, czasami archaizmów.

Polecam, bardzo dobrze czyta się to ogromne dzieło.