Świat jest jak niekończąca się paleta barw.

"Chłopiec z latawcem" jest świetnie napisaną książką. Wciągającą i poruszającą.
Autor Afgańczyk, pisze o swoim kraju i narodzie szczerze, bez upiększania, ale z wyczuciem i delikatnością.
Powieść jest mocno osadzona w realiach Afganistanu, opisane są zwyczaje i święta Afgańczyków, a do nich wplatane są słowa w językach których używa się jego kraju. To ciekawe, wcześniej wydawało mi się że kraje arabskie to monolit, jednak tak wcale nie jest.
Mamy więc zimę, w której pada śnieg, wtedy szkoły są zamknięte, a dzieci grzeją nogi przy piecykach, graja w karty i organizowane są zawody w puszczanie latawców.
Są też święta islamskie, trochę historii, szczególnie tej najstraszniejszej jaką jest wojna.

Książka opisuje historię relacji dwóch chłopców. Jeden jest synem bogatego biznesmena o imieniu Baba, drugi jest Hazarem (mniejszość etniczna), Szyitą a nie Sunnitą tak jak większość Afgańczyków. Jest w związku z tym prześladowany. Ma na imię Hassan.
Hassan i jego ojciec Ali są służącymi dla Baby i chłopca.
Chłopcy zostali wykarmieni przez tą samą kobietę, według tradycji powinno to złączyć ich losy, na całe życie. Niestety łączy ich losy także bardzo tragiczne wydarzenie, którego chłopcy nie będą mogli wymazać z pamięci do końca życia.

Zdecydowanie polecam.