Jak wychować kota?

Od dłuższego czasu śledził swoją ofiarę. Nie spuścił jej z oczu ani na sekundę. Wie, że jest ranna, więc polowanie będzie o wiele prostsze. Teraz trzeba było jedynie wyczuć odpowiedni moment i zaatakować. Jeszcze tylko chwila i… tak, udało się. Tym razem będzie miał kolację.

Tak w skrócie można by przedstawić polowanie dzikich kotów, które dziś oglądamy w ogrodach zoologicznych, na safari lub w domowym zaciszu. Nawet w swoich czterech ścianach możemy obserwować jak żyją te zwierzęta. W końcu w każdym mruczku jest coś z pierwotnego kota, o czym wielokrotnie pisał autor Kociego Mojo, Jackson Galaxy.

Wspólnie z Mikel Delgado stworzył poradnik, w którym opisuje, „jak być opiekunem szczęśliwego kota”. Jest to gatunek, po który prawie w ogóle nie sięgam. Jednak tym razem postanowiłam spróbować i sprawdzić, czy mi się spodoba. Sama chciałabym mieć kota i stwierdziłam, że dobrze byłoby wiedzieć, jak się do tego przygotować.

Zacznę od tego, że na łamach tej książki nie dostajemy tylko wskazówek, jaki pokarm podawać kotu, czy jaki żwirek wybrać do kuwety — zdradzę, że autor poleca naturalny. Jest to jedynie wycinek z wiedzy, jaką możemy tu znaleźć. Poradnik stawia za główny cel budowanie relacji między człowiekiem a kotem. Trzeba przyznać, że nie jest to łatwa sprawa, ale warta poświęconego czasu i energii. Zależnie od kota potrwa to mniej lub więcej czasu. Jednak potem zaowocuje świetnym dogadywaniem się z mruczkiem, który poczuje się jak w domu, a nie na obcym terenie.

Pierwsze, co rzuca się w oczy to tytuł i tajemnicze słowo „mojo”. Jak sam autor wyjaśnia, jest to po prostu kocia pewność siebie, czyli posiadanie własnego terytorium oraz możliwość spełniania się jako kot.

Poradnik jest podzielony na cztery części, a każda z nich zawiera kilka rozdziałów. Autor przeprowadza nas przez koci świat, zaczynając od kota pierwotnego, a kończąc na mruczku rzekomo śpiącym przez całe dnie. Ciekawostką jest to, że w rzeczywistości poświęca on jedynie tylko część dnia na sen. Drapieżcy muszą być w stałej gotowości do podjęcia walki lub ucieczki, zanim sprawy wymkną się im z łap, dlatego nie pozwalają sobie na długie drzemki.

Nie obyło się bez wad. Autor czasami odnosi się do wiedzy, która znajduje się w innym rozdziale, co jest wygodne i pozwala na głębsze poznanie tematu. Jednak denerwujące było czytanie po raz kolejny streszczenie tej samej wiedzy w innym miejscu książki. Rozumiem, że te informacje były dla niego niezwykle ważne, ale po pewnym czasie zaczynały naprawdę frustrować i czułam się, jakbym czytała ciągle to samo.

Pomimo tego w książce jest wiele wartościowej wiedzy, z której możemy skorzystać. Dowiemy się, jak tworzyć relację z kotem, gdy jesteśmy tylko my i on, a także, kiedy pojawiają się np. członkowie rodziny, znajomi, inne zwierzęta. Nauczymy się patrzeć na świat oczami naszego pupila i zrozumiemy, że czasami jego spojrzenie różni się od naszego. Wiele razy okaże się też, że wychowanie kota jest podobne do wychowywania dziecka. Na przykład, gdy pociecha próbuje krzykiem coś wymusić na swoich rodzicach, warto ją wtedy zignorować. Dziecko uspokoi się i dopiero wtedy z nim rozmawiamy. Podobnie jest z kotami. Jeśli chodzą po Was w środku nocy lub miauczą o jedzenie, należy je zignorować, bo każda reakcja jest dla nich nagrodą i utwierdza w przekonaniu, że warto to robić.

Kocie Mojo Jacksona Galaxy nie należy do krótkich książek, ale warto ją poznać, jeśli macie w domu kota, z którym się nie dogadujecie lub planujecie zaadoptować mruczka i nie wiecie, jak się do tego przygotować. Ten poradnik przeprowadzi Was bezpieczną drogą przez świat pierwotnego kota i pokaże jak nawiązać z nim nić porozumienia.

Za możliwość recenzji dziękuję wydawnictwu SQN oraz czytampierwszy.pl