Być jak lirogon

"Lirogon, jak widzieliśmy, ochoczo poddaje się w życiu regulacjom określonego kodu zasad".

Gdy na ekskluzywnym spotkaniu w Pijalni Czekolady Wedla w Warszawie, Cecelia Ahern opowiadała nam o swojej najnowszej książce, byłam zauroczona. Autorka znalazła bowiem nie eksploatowany dotychczas temat i wykorzystała go w swojej, od lat niesłabnącej na popularności, prozie. A ja po poznaniu na żywo Cecelii, mam teraz kolejny cel - chcę zobaczyć lirogona.

Cecelia Ahern – któż nie zna tej irlandzkiej pisarki, która zadebiutowała w 2004 r. powieścią pt. "PS. Kocham Cię", na podstawie której w 2007 r. powstał kasowy film z Hilary Swank i Gerardem Butlerem w rolach głównych. Książka została wydana w czterdziestu krajach świata, stając się międzynarodowym bestsellerem. Autorka jest także producentką serialu komediowego telewizji ABC – "Samantha Who?", a także szczęśliwą mamą dwójki dzieci.

Ekipa dokumentalna zupełnie przypadkiem spotyka w opuszczonej, górskiej chatce w południowo-zachodnie Irlandii, dwudziestosześcioletnią kobietę Laurę, którą los obdarzył niezwykłą umiejętnością – naśladowania dźwięków. Laura od pierwszego wejrzenia obdarza zaufaniem Salomona, który nie jest obojętny na jej urok. W wyniku niespodziewanych wydarzeń, bohaterka bierze udział w telewizyjnym talent show i staje się osobą rozpoznawalną na całym świecie. Nie jest jednak w stanie przewidzieć pułapek, jak na nią w tej nowej rzeczywistości czyhają.

Cecelia Ahern potrafi pisać o miłości, a tą książką właśnie udowodniła, że potrafi także unikać banału i sztampy, dając w zamian czytelnikom coś świeżego, nowego i niezapomnianego. "Lirogon" to bowiem powieść, w której nie odnalazłam wielkich zrywów namiętności, zapierających dech wyznań miłości i całej fabuły toczącej się wokół wątku miłosnego. Znalazłam za to coś zupełnie innego – swoistą egzotykę pod postacią dość skomplikowanej relacji łączącej Laurę i Salomona. Szczypta niedopowiedzenia, delikatność i refleksyjna otoczka to elementy pozwalające mi polecać tę powieść. Nie byłoby jednak tego wszystkiego, gdyby nie główna bohaterka – najważniejszy punkt całej tej historii, wokół której zawiązuje się akcja.

Laura, zwana przez cały świat "Lirogonem" to dziewczyna, która na długo zagości w mojej pamięci. Tajemnicza, pełna sprzeczności, przeniesiona z poprzedniego wieku, a jednak potrafiąca radzić sobie we współczesności. To wszystko jednak blednie przy jej darze, który okazał się moim zdaniem świetnym pomysłem wdrożonym przez autorkę. Nie da się bowiem zapomnieć fragmentów opisujących naśladowane dźwięki przez Laurę. Czy wyobrażacie sobie, że można ukazać dźwięk pracy ekspresu do kawy? Albo czy można ukazać dźwiękami najwspanialsze chwile naszego życia? Można i Laura to właśnie zrobiła. Przyznam, że czytając tę książkę, byłam ciekawa, jak filmowcy poradziliby sobie z jej ekranizacją - to byłoby niezwykle interesujące.

"Lirogon" to także historia ukazująca zgubny wpływ popularności, która zmienia życie człowieka z dnia na dzień. Historia pokazująca jak działają od kuchni wszelkie programy poszukujące młodych talentów oraz jak trudno nie zatracić w nich siebie, swojej własnej tożsamości. Nie jest to pocieszający obraz, ale z pewnością niezwykle realistyczny.

Jeśli nie słyszeliście nigdy o australijskim ptaku o nazwie lirogon, musicie koniecznie nadrobić ten brak wiedzy. W swojej najnowszej powieści Cecelia Ahern wplata fragmenty ukazujące to niezwykłe stworzenie. Wplata również wiele innych mądrych przemyśleń, które warto na łamach tego utworu odnaleźć.

https://www.subiektywnieoksiazkach.pl/