Moralne bagno

W pierwszej części "Uczty dla wron" tempo akcji znacznie spada.
Znów mamy mrowie postaci, o większości z nich autor jedynie wspomina.
Po raz kolejny musiałem zmierzyć się z ogromnym pesymizmem moralnym pisarza.
A postać którą w prologu polubiłem, mianowicie Pate już na wstępie zostaje uśmiercony.

Nawet obrzędy religijne są czymś strasznym i obrzydliwym.
Prorok topi w morzu swoich wiernych, składając z nich ofiarę.
Jednocześnie wierząc że gdy zginą w odmętach wody połączą się z bogiem.
Przez śmierć narodzą się na nowo, by żyć wiecznie.

W tym bestialskim, okrutnym świecie "Pieśni lodu i ognia" wygrywają tylko najsilniejsi.
Ci którym na przykład brak sprytu, szybko mogą pożegnać się z życiem.

"Milczenie jest przyjacielem księcia. Słowa są jak strzały. Gdy już je wypuścisz, nie możesz ich przywołać z powrotem."

"Prawdę powie ci zwierciadło a nie języki mężczyzn"

"To co jest martwe nie może umrzeć, lecz odradza się twardsze i silniejsze."