Tomasz Sekielski jest znakomitym dziennikarzem śledczym, który porywa się na tematy, które innych przerażają, a w tematyce politycznej czuje się jak ryba w wodzie i to czuć w jego książkach. Wprowadza nas w klimat politycznych intryg, korupcji na szczytach władzy, powiązań ze światkiem przestępczym, a najbardziej przerażające jest to, że natchnienie czerpie z realu. Jego powieści są bardzo prawdziwe i sieją spustoszenie w umysłach czytelników. Dawkuje napięcie i tworzy niesamowity klimat, a zakończenie jego książek daje pole do popisu naszej wyobraźni - zawsze jest pełne niedopowiedzenia. Tak było również w przypadku Smaku suszy - zamknęłam książkę i przeklęłam.... Co dalej??? I znowu rok czekania....
Tak jak Sekielski zostawił nas w zawieszeniu na finale Zapachu suszy, tak jest i w Smaku suszy. Czuję niedosyt i ogromną ciekawość, bo Agnieszka Ossowska jest moją ulubioną bohaterką tego cyklu, a ja znowu nie wiem, co będzie się z nią dalej działo. Ważne jest jedno, że Autor zachował ją przy życiu - chyba bym mu nie darowała, jakby uśmiercił taką glinę. Ossowska jest niesamowicie inteligentna i dociekliwa, nie boi się, że nastąpi komuś na odcisk, tyko drąży temat aż do skutku - i to w niej cenię, a że przy okazji ma swoje słabości, czyni ją to bardziej prawdziwą i ludzką.
Cóż, nie chcę opisywać samej fabuły, bo emocje rosną wraz z pochłanianiem kolejnych stron powieści. Po wybuchu, w którym zginęła Karolina, po śmierci biskupa Warda, w Polsce trwa walka polityczna o władzę. Nadal śledzimy poczynania Księcia i rosyjskiej mafii, zgłębiamy mroczne kulisy działalności kliniki Karoliny vel Katarzyny Paluch, mamy do czynienia z handlem ludźmi, organami i z kanibalizmem. Autor szokuje i zwodzi oraz idealnie miksuje wątki po zamachu i przed zamachem. I pomimo odkrycia wielu kart, nadal nic nie jest oczywiste.... Czuję, że trzeci tom to będzie wybuch. I życzę sobie, aby ta petarda ujrzała światło dzienne jak najszybciej. Powodzenia Panie Autorze!
https://markietanka-mojeksiazki.blogspot.com/2017/11/smak-su...