Wszystko wiemy, o nic nie pytamy

Zdarzyło się Wam ocenić kiedyś kogoś po pozorach? Byliście wtedy tacy pewni, że wasze domysły są prawdziwe? Nie przyjmowaliście do wiadomości, że rzeczywistość może być zupełnie inna? Tak, każdy z nas przeżył to przynajmniej raz. "Czego o Tobie nie wiem" to doskonały obraz tego, że takie domysły mają bardzo niszczycielskie moce.

Bohaterkami powieści Anety Rzepki są cztery kobiety. Każda z nich boryka się z różnymi problemami. Weronikę przytłacza macierzyństwo, Ola boi się, że jej związek zmierza donikąd, Kornelię nachodzą wątpliwości, czy zbliżający się ślub na pewno jest dobrym pomysłem, a Ania toczy nieustanną walkę ze sobą i tym czego pragnie w małżeństwie. Te cztery, z pozoru nie mające ze sobą nic wspólnego obrazy, są tylko wstępem do znacznie głębszych rozważań i podróży po zakamarkach ludzkiej psychiki, cierpienia i demonów, które nawiedzają każdego z nas.

Aneta Rzepka ma doskonały styl. Jej powieść jest niezwykle dobrze dopracowana, język ma dla niej ogromne znaczenie. Bawi się nim, jest niczym artystka, której każde pociągnięcie pędzla musi być perfekcyjne. "Czego o Tobie nie wiem" czyta się łatwo i szybko. Nie ma tutaj żadnych zgrzytów na tle językowym. Problem zaczyna się dopiero, gdy zatrzymamy się nieco dłużej przy fabule.

Jedna książka. Cztery historie. Bohaterów naście. Akcja co kilka stron przenosi się do kolejnej postaci. Ciężko się w tym nie zagubić. W momencie, gdy poszczególne wydarzenia zaczynają się ze sobą łączyć i bohaterki zaczynają się ze sobą coraz częściej spotykać - no nie, tu po prostu nie da się nie zagubić. Wielokrotnie musiałam cofać się i czytać dany fragment po kilka razy, aby poukładać sobie w głowie i zrozumieć o kim właśnie czytam, jaka jest tej osoby biografia i co wydarzyło się w ostatnim fragmencie o niej. To bardzo rozpraszało.

Cierpienie. To słowo chyba najtrafniej opisuje całą powieść. Nie oczekujcie więc historii, w której wszystko będzie przesłodzone czy mało rzeczywiste. Rzepka wykreowała swoich bohaterów tak, że właściwie każdy z nich boryka się z problemami, stratą, bólem. Czasem jednak było to dla mnie zbyt oczywiste. Przemoc domowa - to niewątpliwie ulubiony wątek autorki. Pojawia się on na tyle często i towarzyszy tylu różnym osobom, że sama już nie wiem czy ten problem jest tak częsty, czy może autorce skończyły się pomysły na inne?

Mimo to, Rzepka dobrze rozwija akcję, buduje napięcie, a sam punkt kulminacyjny jest nie tylko z lekka zaskakujący, ale i przerażający. Emocje sięgają zenitu. Niewątpliwym plusem opowieści są także portrety psychologiczne głównych bohaterów. Na początku mogą się one wydawać podobne, a wręcz takie same - jednak im dalej w las tym bardziej nas interesują i tym realniejsze się wydają. To są postaci, które możemy utożsamić nawet z naszymi znajomymi. Autorka wykonała kawał dobrej roboty.

"Miłością pokonasz wszystko!" krzyczy nagłówek z tylnej okładki. Być może, jednak dla mnie to nie jest powieść o miłości. "Czego o Tobie nie wiem" opowiada o tym, jak zwykła zawiść, zazdrość i kłamstwa mogą stać się przyczyną większości naszych cierpień. Egoizm, apodyktyczność, hipokryzja - autorka świetnie uwypukliła te wszystkie wady pokazując, jak różne mogą być ich oblicza i jak różne mogą przynieść konsekwencje.

Podsumowując, jest to sprawnie napisana, dobrze przemyślana lektura na kilka wieczorów. Ostrzegam, na jeden może być ona niestrawna - poziom negatywnych emocji jest w niej na bardzo wysokim poziomie. Mimo to, warto przez nią przebrnąć, gdyż morał płynący z opowieści i samo zakończenie historii jest jak najbardziej zadowalające. Polecam!

Więcej moich recenzji na:
http://www.begoodart.com/
https://zaczytana28.wordpress.com/