"Idziemy przez ten świat samotnie, ale jeśli mamy szczęście, to przez jedną chwilę należymy do kogoś i ta jedna chwila pozwala nam przetrwać całe wypełnione samotnością życie. Przez jedną minutę znów go dotykała. Skrzydła urosły jej u ramion i znów była młoda w Ogrodzie Letnim. Szła obok niego pełna nadziei na całą spędzaną razem wieczność." |
kaarolaa28 dodał: 03 III 2010, 23:44:31 |
głosy: +7 | -2 |
|
"Musisz przestać płakać za każdym razem, gdy się kochamy. Co ma sobie pomyśleć mężczyzna, kiedy jego żona płacze, gdy się z nią kocha?
- Że jego żona oprócz niego nie ma nikogo na świecie - powiedziała, nie przestając płakać. - Że jest jej całym życiem.
- A ona jego - szepnął. - Ale on nie płacze." |
kaarolaa28 dodał: 03 III 2010, 23:44:10 |
głosy: +5 | -0 |
|
"Dotykał ją tak, jakby nagle stracił wzrok, miażdżył w uścisku, który nie miał nic wspólnego z miłością i namiętnością, a jednocześnie był ich pełen. Jego
uścisk był wyrazem smutku, pełnej goryczy ulgi i strachu." |
kaarolaa28 dodał: 03 III 2010, 23:43:43 |
głosy: +5 | -0 |
|
"Znajdziesz sposób, by żyć beze mnie. Znajdziesz sposób, by żyć za nas oboje" |
kaarolaa28 dodał: 03 III 2010, 23:43:19 |
głosy: +7 | -0 |
|
"Wiem, że straciłeś wszystkich, których kochałeś, ale mnie na pewno nie stracisz. Przysięgam na moją obrączkę, na pierścionek, który złamałeś, na moje
serce, które teraz łamiesz, i na twoje życie, przysięgam ci, że zawsze będę twoją wierną żoną.
- Taniu — szepcze Aleksander — obiecaj, że nie zapomnisz o mnie, kiedy umrę.
- Nie umrzesz, żołnierzu. Nie umrzesz. Musisz żyć! Żyj, oddychaj, trzymaj się mocno życia. Obiecaj, że przeżyjesz dla mnie, a ja ci obiecuję, że kiedy
zginiesz, będę na ciebie czekać. - Szlocha bezradnie. - Nawet jeśli zginiesz, Aleksandrze, ja będę zawsze na ciebie czekać." |
kaarolaa28 dodał: 03 III 2010, 23:42:34 |
głosy: +5 | -0 |
|
"Jak cudownie było leżeć obok drugiej osoby. Nie być już dłużej samą. Jak cudownie było słyszeć obok siebie oddech, czuć bijące serce, ciemne włosy na ramieniu. Jak cudownie było czuć." |
kaarolaa28 dodał: 03 III 2010, 23:42:01 |
głosy: +10 | -1 |
|
"Szukałeś mnie? - spytała go pewnego dnia, a on odparł: Przez całe życie." |
kaarolaa28 dodał: 03 III 2010, 23:41:21 |
głosy: +23 | -0 |
|
"Lecz Aleksander nadal tam stał, na tej samej ulicy i w blasku słońca spoglądał na stojącą w cieniu dziewczynę; na przeznaczenie w białej sukience w czerwone róże, liżące lody, nucące coś pod nosem. Była jego i tylko jego przez sto minut, przez jedno mgnienie oka. To wszystko wydarzyło się naprawdę, lecz już przeminęło, zniknęło za mgłą, pozostawiając po sobie tylko pustkę. Przeminęło na zawsze, a on został tu na zawsze. Wciąż stoi na tej ulicy, słuchając bicia rozdartego serca." |
kaarolaa28 dodał: 03 III 2010, 23:40:54 |
głosy: +5 | -0 |
|
"W tej niezwykłej chwili liczyła się tylko ona, jej lśniące złotem włosy, wspaniała sukienka i lody. Znalazła się w świecie, jakiego Aleksander nigdy nie oglądał, na promieniach księżyca płynęła ku wielkiemu oceanowi spokoju. Nie mógł zrobić ani kroku.
I nadal nie mógł zrobić ani kroku, wciąż widział ją tak, jak podczas tego pierwszego spotkania. Tam pozostał aż do dzisiaj, wiedząc, że gdyby poszedł
prosto, zamiast skręcić w prawo, jego życie wyglądałoby zupełnie inaczej. Gdyby ją minął bez słowa." |
kaarolaa28 dodał: 03 III 2010, 23:39:53 |
głosy: +6 | -0 |
|
"Strach, który ściskał mu wnętrzności, bardzo przypominał przejmujący smutek. To on powstrzymał go przed myśleniem o Tani, o tym, jak stała przytulona do niego. Myśl o jej ciele, oczach, ustach była w tej chwili nie do zniesienia. Tego musi się nauczyć: nie wolno mu patrzeć na nią nawet we wspomnieniach. Nie mógł oddychać ani mówić." |
kaarolaa28 dodał: 03 III 2010, 23:38:40 |
głosy: +9 | -0 |
|