| "Wyścielają ściany niczym tysiąc skórzanych drzwi prowadzących do nieznanych światów..." |
| kamila dodał: 17 IV 2011, 18:12:44 |
głosy: +0 | -0 |
|
| "Panika, delikatnie niczym myszka, połaskotała mnie po plecach. Miałam tylko kilka minut" |
| kamila dodał: 17 IV 2011, 18:11:19 |
głosy: +1 | -0 |
|
| "nie słyszałam niczego poza świstem wiatru, ale wiedziałam, że Ktoś mnie wzywa..." |
| kamila dodał: 17 IV 2011, 18:09:59 |
głosy: +1 | -0 |
|
| "To dziwne, pomyślała, jak głęboko znamy jakąś osobę lub wydaje się nam, że ją znamy, gdy jesteśmy zakochani - nasiąknięci, przesyceni miłością - aby później odkryć, że być może wcale nie znaliśmy jej tak dobrze, jak nam się wydawało. Albo że ona nas nie znała tak dobrze, jak mieliśmy nadzieję." |
| dona dodał: 17 IV 2011, 17:19:45 |
głosy: +0 | -0 |
|
| "(...) szczęście jest czymś równie zaskakującym jak pech. Jedno i drugie nie ma żadnej przyczyny - nie jest ani nagrodą, ani karą. Po prostu jest - najbardziej niezrozumiałe ze wszystkich pojęć." |
| dona dodał: 17 IV 2011, 16:17:17 |
głosy: +0 | -0 |
|
| "I było w jego obejściu jakieś zarozumialstwo, Honora pomyślała jednak, że może to po prostu nawyk komiwojażera. Przymknęła oko na te mankamenty, tak jak można nie zwrócić uwagi na drobną plamkę na pięknie haftowanym obrusie, który chce się kupić, potem zaś, gdy już obrus przykrywa stół, wokół którego siedzą goście, spostrzega się, że plama kole w oczy, a piękny haft leży ukryty na kolanach biesiadników." |
| dona dodał: 17 IV 2011, 16:07:25 |
głosy: +0 | -0 |
|
| "Gdy Louis Martin obudził się w sali pooperacyjnej, czuł się tak, jakby gardło miał przypalone palnikiem acetylenowym. Nieraz miewał bóle gardła, ale żaden nawet nie przypominał tego, co odczuwał teraz, po zabiegu, ilekroć próbował przełknąć ślinę. Co gorsza, usta miał suche jak serce Sahary." |
| dona dodał: 17 IV 2011, 15:11:41 |
głosy: +0 | -0 |
|
| "Szpitale i lekarze zawsze budzili w nim lekki niepokój, ale teraz, gdy był chory, ten lęk rozwinął się w pełni i dosłownie go obezwładniał." |
| dona dodał: 17 IV 2011, 15:09:34 |
głosy: +0 | -0 |
|
| "Wyjątkowo złośliwy nowotwór zagroził jej życiu. W wieku dwudziestu jeden lat Helen Cabot była nieuleczalnie chora i nie miała o tym pojęcia." |
| dona dodał: 17 IV 2011, 15:07:41 |
głosy: +0 | -0 |
|
| "Pomyślała, co by powiedział doktor Carpanter wiedząc, że podczas operacji jego niebieskie oczy kojarzyły się jej z oczami niedoszłego mordercy." |
| dona dodał: 17 IV 2011, 14:03:57 |
głosy: +0 | -0 |
|
