"Zawsze robi mi się smutno, gdy coś miłego się kończy. Co prawda zawsze można mieć nadzieję na coś jeszcze milszego, ale co do tego nigdy nie ma pewności."
Dodał: Serfer
Dodano: 06 XII 2011 (ponad 13 lat temu)
"Doszłam do wniosku, że nie warto być teraz romantycznym. Było to bez wątpienia bardzo piękne paręset lat temu, w otoczonym wieżami Camelot, lecz obecnie romantyczność nie znajduje na ogół uznania."
Dodał: Serfer
Dodano: 06 XII 2011 (ponad 13 lat temu)
"(...) Moje dziecięce serduszko tak bardzo łaknęło przywiązania. Teraz dopiero zdaję sobie sprawę, jak strasznie byłam samotna i opuszczona. Nikt o mnie nie dbał, nikt nie chciał się mną zajmować. Jakże czułabym się nieszczęśliwa, gdyby nie mój świat marzeń, pełen urojonych przyjaciół i uczuć, których tak łaknęłam. (...)"
Dodał: Heaven
Dodano: 12 VII 2011 (ponad 13 lat temu)
"Nie trzeba ciągle się bać wszystkiego. W ten sposób poniekąd zniewala się własną duszę. Należy być śmiałym, żądnym przygód i niespodzianek. Wybiegnijmy życiu naprzeciw tanecznym krokiem, choćby miało nam przynieść kłopoty, febrę i bliźnięta!"
Dodał: edziulka
Dodano: 04 VI 2011 (ponad 14 lat temu)
"Zrobiłam wszystko, co w mojej mocy i zaczynam teraz rozumieć, co znaczy radość walki. Zaraz po staraniach i zwycięstwie najlepsze są starania i porażka."
Dodał: edziulka
Dodano: 01 VII 2010 (ponad 14 lat temu)
"Ach, jak to przyjemnie mieć wyższe dążenia! Jakże się cieszę, że mam ich tyle! A najlepsze jest to, że się nigdy nie kończą. Zaledwie osiągnęłaś jeden cel, już inny, wyższy jeszcze, ukazuje ci się w oddali... I to właśnie czyni życie tak miłym!"
Dodał: Serfer
Dodano: 06 XII 2011 (ponad 13 lat temu)
"Ludzi nieprzeciętnych zawsze nazywa się dziwakami - mówiła Ania. - A panna Lawenda jest bezsprzecznie niepospolita, chociaż trudno orzec, na czym to polega. Pochodzi to może stąd, iż należy do tych ludzi, którzy się nigdy nie starzeją."
Dodał: edziulka
Dodano: 29 V 2011 (ponad 14 lat temu)
"Gdy ukończyłam Akademię, wydawało mi się, że przyszłość rozciąga się przede mną jak prosta droga. Myślałam, że mogę zobaczyć jak wygląda przez wiele mil. Ale teraz trafiłam na zakręt. Nie wiem, co leży za tym zakrętem, ale chcę wierzyć, że to co najlepsze. Sam w sobie jest fascynujący ten zakręt, Marylo. Zastanawiam się, jak biegnie za nim droga - ile jest w niej zielonej świetności i miękkich, przeplatanych swiateł i cieni, jakie są nowe krajobrazy, nowe piękno, jakie jeszcze zakręty i wzgórza, i doliny w oddali."
Dodał: edziulka
Dodano: 03 VII 2010 (ponad 14 lat temu)