Profesor Irena Kamińska-Szmaj z uwagą przygląda się dyskursom i wypowiedziom polityków. Porównuje język dziennikarzy. Przedstawia różnice w redakcji komunikatów prasowych "Gazety Wyborczej" i "Trybuny Ludu". Gniewny język "Gazety Polskiej" konfrontuje z wulgaryzmami tygodnika "Nie". Autorka bada istotę dowcipów politycznych przytaczając wiele zabawnych przykładów. Pisze o znaczeniu humoru w języku znanych postaci życia politycznego.
Irena Kamińska-Szmaj jest profesorem w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Jest autorką m.in. książek: Słowa na wolności. Język polityki po 1989 roku (Wydawnictwo „Europa”), Judzi, zohydza, ze czci odziera. Język propagandy politycznej 1919 –1923 (Wyd. Towarzystwo Przyjaciół Polonistyki Wrocławskiej). Była także redaktorką milenijnego Słownika wyrazów obcych Wydawnictwa „Europa”, reklamowanego jako pierwsza książka trzeciego tysiąclecia. Przygotowuje do druku Język agresji w życiu publicznym. Zbiór inwektyw politycznych XX wieku. [edytuj opis]