Dorota Sumińska

"Czy bałem się jutra? Nie. Zawsze liczyłem, że będzie lepsze. Jest w nas psach, taka dziecinna ufność w lepsze jutro. Liczymy na nie nawet w najgorszych opresjach. Kiedy tracimy tę ufność , umieramy. I nie jest to strach, ale rezygnacja. Nie rzucamy się z okna ani nie łykamy tabletek. Po prostu umieramy z żalu, tęsknoty, beznadziei"

"Tak bardzo bałem się jutra, że nie mogłem na nie czekać. Rozumiem go. Czasem też bałem się jutra, ale nigdy nie starczyło mi odwagi. Popatrz piesku jakie to przewrotne. Strach może zabić i strach może uratować życie. Ci, którzy boją się żyć, nie boją się śmierci, i odwrotnie."

"Gdyby ludzie częściej się wzruszali, byliby lepsi. Niestety, to uczucie staje się im coraz bardziej obce. Pies wzrusza się co chwila. Mamy bardzo wrażliwą duszę.(...) wzruszenie ma dużo wspólnego z miłością."