Tytuł powieści S. Żeromskiego przywodzi na myśl ludzi, którzy nie mają schronienia, dachu nad głową. W takim rozumieniu tego słowa bezdomnymi w utworze są biedacy obserwowani przez dr. Judyma w Paryżu, nędzarze zamieszkujący najbiedniejsze dzielnice Warszawy oraz trzydziestoletni starcy żyjący na Śląsku w budach Bezdomności Żeromski nadaje też znaczen(...)