Moim zdaniem jest to kwestia indywidualna, wszystko zależy od nas samych, naszych potrzeb, słabości, a zwłaszcza psychiki. Załóżmy, że jednak to rozum powinien nami kierować. Osobiście uważam, że jest to lepsza opcja. Wyobraźmy sobie, że nie mamy uczuć, co już brzmi pięknie, widzimy każdą niedoskonałość naszego chłopaka, nie przymykamy oka na drażniące (...)