W wierszu "Klaskaniem mając obrzękłe prawice" Cyprian Norwid pisze o sobie i o swoich odczuciach dotyczacych otaczającego go świata. Mówi, że w ojczyźnie jest nudno, laurowo i ciemno, bo są to czasy terroru, niewoli i niepewności. Norwit mówi o sobie, że jest samotny, nie naśladuje wielkich wieszczów (Adama Mickiewicza,Zygmunta Krasińskiego i (...)