Tematem wiersza jest metafora obrazu wędrówki przez życie. Właściwie nic nie zapowiada końca tej wędrówki, jest ona jakby domem poety, jego miejscem zamieszkania, a przez to że jest tak długa i dotyka wielu miejsc jest niematerialna i wyrasta niczym wieża ponad dachy zwykłych mieszkań. Norwid nie czuje się gorzej od tych, którzy są właścicielami wioski (...)