Jest to fraszka, w której podmiot liryczny wyraża smutną refleksję o ludzkim życiu. Świat przedstawiony w utworze jest chaotyczny, bezsensowny, rządzony przez tajemniczą siłę „nie masz na świecie żadnej pewnej rzeczy”. W puencie człowiek zostaje porównany do marionetki, które po skończonym przedstawieniu wrzuca się do worka.(...)