Syndrom Skorpiona

Jakub Spyra

[zmień okładkę]

Jakub Spyra w zbiorze opowiadań „Syndrom Skorpiona” już na wstępie zaznacza, że zawarte tu treści mogą ranić wrażliwość estetyczną i moralną czytelnika. I sądzę, że to ostrzeżenie jest jak najbardziej na miejscu. W jego opowieściach zetkniemy się zarówno z niewybrednym wulgarnym słownictwem, jak i drażliwą tematyką.
Pierwsza historia dotyczy młodej matki, która zostając sama na świecie z maleńkim dzieckiem, potrzebującym kosztownego leczenia, za jedyne wyjście uznaje rozszerzone samobójstwo w hotelowym pokoju. Jednak kiedy jest już zdecydowana na to, by wyskoczyć przez okno, do drzwi stuka pokojówka Dorota. Kobieta szybko orientuje się, jakie plany ma dziewczyna i oferuje jej pomoc, za którą nie będzie musiała płacić. Jednak koszt jest zupełnie inny, wręcz porażający… Czy młoda kobieta zdecyduje się skorzystać z oferowanej pomocy?
Poznamy tu historię Prezesa, który w swojej firmie zawsze ma trzy kochanki: byłą, obecną i przyszłą. Obecna i była już doskonale znają swoje role i wiedzą, po co zatrudniono przyszłą…
Ten człowiek również w domu okazuje się być ostatnią szują, bo potrafi pozbawić oszczędności nawet własne dzieci i najzwyczajniej w świecie je okrada, choć nie brakuje mu przecież pieniędzy, zdradza żonę i rodzinę ma za nic.
Jest on również znany w wielu burdelach, bo przez swoje skąpstwo, za każdym razem wybiera się do innego i mami dziewczynę wizją pracy w swojej firmie, „płacąc” jej za usługę lipną wizytówką.
Pewnego dnia trafia jednak kosa na kamień, i to on pada ofiarą spisku prostytutki, która wcześniej została przez niego oszukana, przez swoją pazerność wpada w pułapkę zastawioną przez dziewczynę i… Zemsta się dokonuje. Jednak jak potoczą się losy człowieka, który najbardziej ukochał pieniądze i nie ma szacunku dla nikogo prócz siebie?
Kolejne historie w pewnym sensie łączą się, a ich bohaterowie przeplatają się w następnych opowieściach. Pozostając w temacie zdrad, Jakub Spyra w kolejnym opowiadaniu prezentuje nam świat zdradzonej kobiety. O dziwo to nie niewierny mąż staje się tutaj obiektem zemsty. Mira to młoda kobieta, której świat rozsypał się po tym, jak pewna kobieta uwiodła jej męża. Straciła dziecko, wpadła w alkoholizm i zapałała żądzą zemsty. O pomoc poprosiła swoją młodszą siostrę – pięściarkę. Kobieta ze szczegółami opisuje cały mechanizm uwiedzenia jej męża, wskazuje perfidię i wyrachowanie rywalki, analizuje zachowania mężczyzn i kobiet. Opowiada swoją historię z bólem i złością. Pragnie, by ta, która zniszczyła jej życie, została oszpecona na zawsze… Dagmara zgadza się pomóc siostrze i wdraża plan, ale nie wszystko dzieje się po jej myśli…
W kolejnym opowiadaniu poznajemy starszego mężczyznę, który w liście instruuje swoją córkę, w jaki sposób przesłuchiwać podejrzanych, by ich zmiażdżyć. W bardzo szczegółowy sposób opisuje każdy kolejny krok. Na koniec żegna się z nią, przyznając, że nigdy nie kochał ani jej matki, ani jej, ani psa, tylko swoją pracę… Czy to swoisty rodzaj testamentu? Jakie plany ma major Sadurski?
Następny wątek dotyczy pobicia w klubie, kobieta w ciężkim stanie ląduje w szpitalu, a w wyjaśnienie sytuacji angażuje się prokurator Sadurska i z pietyzmem wykorzystuje wiedzę przekazaną przez ojca. Na miejscu przesłuchiwanych pojawiają się siostry Mira i Dagmara… Czego dowiedzą się kobiety podczas przesłuchania, co zmieni zupełnie ich spojrzenie na świat? Zwłaszcza Dagmary… Czy uda im się uniknąć odpowiedzialności i co zrobią dalej z własnym życiem?
Pod koniec historii Dagmara wypowiada bardzo mądre słowa: I powiem ci, jako niespecjalistka, że zło niszczy się samo. To taki syndrom Skorpiona.
To książka, która porusza bardzo drażliwe tematy, ale opisane w niej sytuacje, choć są drastyczne, to z pewnością mają gdzieś miejsce – nie są zupełnie irracjonalne i fantastyczne, może historie tu przedstawione nie powtórzą się co do joty, ale z pewnością gdzieś tam teraz siedzi samotna matka z chorym dzieckiem i z bezsilności myśli o odebraniu sobie życia i zabraniu ze sobą maleństwa – czując, że to akt miłosierdzia. W innym miejscu jakiś prezes bawi się kobietami, poniża rodzinę i świetnie się z tym czuje, jakaś skrzywdzona prostytutka planuje odwet na swoim oprawcy, a zdradzona kobieta, która straciła wszystko – zemstę… Jakiś zwyrodnialec cieszy się swoją pozycją i tym, ile żyć ludzkich złamał, wykorzystując swoją pozycję, a jego pilna uczennica lub uczeń kontynuuje jego dzieło… Tylko czy syndrom Skorpiona zadziała za każdym razem?

Źródło: http://www.psychoskok.pl/produkt/syndrom-skorpiona/

[edytuj opis]