Veleanr utrzymywał się z tępienia wilków na szlakach handlowych oraz polowań na leśne trolle i gryfy, które stanowiły poważne zagrożenia dla mieszkańców okolicznych wsi. Miał rodzinę, dom i przyzwoite dochody, ale marzyła mu się wyprawa na północ Wielkiego Półwyspu po tajemnicze skarby.
Pewnego razu spotkał starego kartografa Ondara, od którego kupił mapę, na której zaznaczona była droga do ruin starej twierdzy Kennersalów, gdzie miał się znajdować magiczny artefakt - Pochodnia Prastarego Ognia, która nigdy się nie wypalała oraz zapalała się i gasła na jedno zawołanie. Kiedy tam wreszcie dotarł, musiał się zmierzyć z duchami wojowników, którzy strzegli cennego depozytu.
Pochodnia Prastarego Ognia to pierwsze z sześciu opowiadań Oktawiana Nadgórskiego ze zbioru „Legendy Alrunu”. Czytelnik znajdzie tam jeszcze opowieść o magu, owładniętym ideą przemiany metalu w złoto, perfidnej zemście pretendenta do tronu, królewnie, która nie chciała poślubić kandydata wyznaczonego przez ojca i walce trzech królestw z upiornymi urgirami.