Agata, w swoich wierszach, każdego z czytelników oprowadza po jego życiu - pozwala przejrzeć się w lustrze. Z dziewczęcą czułością skłania do refleksji, która czasem potrafi nieźle uderzyć. Tutaj każdy wers (także ten o wychodzeniu z siebie pod pościelą, leżeniu na trawie, wycieraniu, zamiataniu, praniu i robieniu kawy) jest drogowskazem. Cóż można napisać więcej... Miejmy odwagę wschodzącego słońca i niech nas pociągnie ten pociąg opowieści...
Mateusz Modrak [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: