Niemoc jest trzecią z cyklu powieści powiązanych postacią głównego bohatera, Szymona Bolesty. Pierwszą było Na stracenie (Versus, 1992), drugą Twarzą do ściany (Czytelnik, 1996). Choć dzieje jej bohatera jako żywo przypominają los Autora, Niemoc, podobnie jak części ją poprzedzające, nie jest autobiografią. Nie ogranicza się też w niej Krasiński do rozliczeń z epoką Gomułki. Opisując ówczesne życie Bolesty, pisze wciąż o doświadczeniu totalitaryzmu. O ile jednak wcześniej bohater znajdował się w sytuacji ekstremalnej, zagrożony przede wszystkim unicestwieniem biologicznym, teraz jawi się jako łudzony pozorami zaszłych zmian outsider. Wciągany w tryby systemu, stawiany wciąż przed pokusą wyboru fałszywych wartości, usiłuje wywikłać się z sieci ubezwłasnowolniającej ideologii.