"Zdało mi się, że słyszałem
Głos wołający : Nie zaśniesz już więcej !
Makbet zabija sen, niewinny sen,
Który zwikłane węzły trosk rozplata,
Grzebie codzienne nędze; sen, tę kąpiel
Znużonej pracy, cierpiących serc balsam,
Odżywiciela natury, głównego
Posiłkodawcę na uczcie żywota."
Dodał: madziach05
Dodano: 27 III 2011 (ponad 14 lat temu)
"Już idziesz;o mój drogi! Mój milutki!
Muszę mieć co dzień wiadomość o tobie;
A każda chwila równą będzie dobie,
Zgrzybieję licząc podług tej rachuby,
Nim cię zobaczę znowu,o mój luby."
Dodał: Serfer
Dodano: 18 II 2011 (ponad 14 lat temu)
"Krzywdzisz swą postać,swą miłość,swój rozum,
Boś ty jak lichwiarz bogaty w to wszystko,
Ale niczego tego nie używasz
W sposób mogący te dary ozdobić.
Kształtna twa postać jest figurą z wosku."
Dodał: Serfer
Dodano: 18 II 2011 (ponad 14 lat temu)
"Nie możesz mówić tam,gdzie nic nie czujesz.
Bądź jak ja młodym,posiądź miłość Julii,
Zaślub ją tylko co,zabij Tybalta,
Bądź zakochanym jak ja i wygnanym
A wtedy będziesz mógł mówić;o,wtedy
Będziesz mógł sobie z rozpaczy rwać włosy
I rzucać się na ziemię,jak ja teraz,
Na grób zawczasu biorąc sobie miarę."
Dodał: Serfer
Dodano: 18 II 2011 (ponad 14 lat temu)
"Chcesz już iść? Jeszcze ranek nie tak bliski,
Słowik to, a nie skowronek się zrywa
I śpiewem przeszył trwożne ucho twoje.
Co noc on śpiewa owdzie na gałązce
Granatu, wierzaj mi, że to był słowik."
Dodał: Serfer
Dodano: 17 XI 2010 (ponad 14 lat temu)
"Byłeś jedynym, który umiał przyjąć
Każde cierpienie jak gdyby bez cierpień,
Człowiekiem z równą wdzięcznością znoszczącym
Ciosy Fortuny obok jej podarków.
Błogosławieni, których krew i rozum
Tak doskonale są zmieszane ze sobą,
Że nie pozwolą im zostać piszczałką,
Na której może Fortuna wygrywać,
Jak zechce."
Dodał: Karolina
Dodano: 01 V 2010 (ponad 15 lat temu)