Zbigniew Jujka (ur. 23 lipca 1935 w Starym Targu) – polski dziennikarz, rysownik satyryczny, syn Franciszka Jujki. Ukończył PWSSP (obecna Akademia Sztuk Pięknych) w Gdańsku na wydziale Architektury Wnętrz. Debiutował jako rysownik-satyryk w 1953 w "Gazecie Zielonogórskiej", potem związał się z "Dziennikiem Bałtyckim", którego od ponad 30 lat jest redaktorem graficznym. W cyklu "Dzienniczek", ukazującym się na łamach tego czasopisma, komentuje poprzez rysunki satyryczne najważniejsze wydarzenia polityczne i społeczne upływającego tygodnia. Współpracuje także z innymi wydawnictwami w Polsce i za granicą. Współautor albumowej antologii "III Rzeczpospolita w karykaturze". Jest także twórcą ilustracji książkowych i plakatów. W latach 1989–1996 był prezesem Stowarzyszenia Polskich Artystów Karykatury. W 1998 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 2006 srebrnym medalem "Zasłużony Kulturze – Gloria Artis" i odznaką Pro Ecclesia et Populo. Członek Partii Dobrego Humoru. [edytuj opis]